فارسى
Sorah An-Naba' ( The Great News )
Verses Number 40
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال میکنند؟!
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)!
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند!
چنین نیست که آنها فکر میکنند، و بزودی میفهمند!
باز هم چنین نیست که آنها میپندارند، و بزودی میفهمند (که قیامت حق است)!
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!
و کوهها را میخهای زمین؟!
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،
و شب را پوششی (برای شما)،
و روز را وسیلهای برای زندگی و معاش!
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم!
و چراغی روشن و حرارتبخش آفریدیم!
و از ابرهای بارانزا آبی فراوان نازل کردیم،
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،
و باغهایی پردرخت!
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است!
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما فوج فوج (به محشر) میآیید!
و آسمان گشوده میشود و بصورت درهای متعددی درمیآید!
و کوهها به حرکت درمیآید و بصورت سرابی میشود!
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،
و محل بازگشتی برای طغیانگران!
مدّتهای طولانی در آن میمانند!
در آنجا نه چیز خنکی میچشند و نه نوشیدنی گوارایی،
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند،
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند!
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کردهایم!
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم!
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است:
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،
و حوریانی بسیار جوان و همسن و سال،
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!
در آنجا نه سخن لغو و بیهودهای میشنوند و نه دروغی!
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیهای است کافی!
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِكَةُ صَفًّا لّا يَتَكَلَّمُونَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ↓
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف میایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمیگویند، و (آنگاه که میگویند) درست میگویند!
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند!
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ↑
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمیشدم)!»