Zapytał żądający wyjaśnienia o karę spadającą

Na niewiernych - której nikt oddalić nie potrafi -

Pochodzącą od Boga, władcy stopni.

Aniołowie i Duch wznoszą się ku Niemu w Dniu, którego wielkość - pięćdziesiąt tysięcy lat.

Bądź więc cierpliwy cierpliwością piękną!

Oni myślą, że ona jest daleka,

Lecz My sądzimy, że jest bliska.

Tego Dnia niebo będzie jak miedź roztopiona,

A góry będą jak kłaczki wełny.

I serdeczny przyjaciel nie będzie pytał serdecznego przyjaciela,

Kiedy się zobaczą. Tego Dnia grzesznik chciałby się okupić od kary swoimi synami,

Swoją towarzyszką i swoim bratem,

I swoim klanem, który mu dawał schronienie,

I wszystkimi, którzy są na ziemi, żeby tylko mógł być uratowany.

Wcale nie! Zaprawdę, to jest ogień piekielny!

Zrywający skalp,

Wzywający tego, który się wycofał i który się odwrócił plecami;

Który zbierał i przechowywał.

Zaprawdę, człowiek jest stworzeniem zmiennym:

Kiedy dosięgnie go zło, jest niecierpliwy;

A kiedy dosięgnie go dobro, jest niedostępny!

Z wyjątkiem tych, którzy się modlą,

Którzy są wytrwali w modlitwie;

Do których majątku ma określone prawo

Proszący i biedny;

I tych, którzy wierzą w Dzień Sądu;

I tych, którzy się boją kary swego Pana

- Zaprawdę; kara ich Pana jest nieunikniona! -

I tych, którzy zachowują czystość

I żyją tylko z żonami i niewolnicami - wtedy oni nie są ganieni.

Natomiast ci, którzy wykraczają poza to, są przestępcami.

I ci, którzy strzegą depozytów swoich i przestrzegają swoich zobowiązań;

I ci, którzy stoją prosto, kiedy składają świadectwo;

I ci, którzy się troszczą o swoje modlitwy

- oni będą w Ogrodach uszanowani!

A cóż z tymi, którzy nie uwierzyli, biegającymi przed tobą z wyciągniętymi szyjami,

Na prawo i na lewo, gromadami?

Czyż nie pragnie każdy człowiek, aby został wprowadzony do Ogrodu szczęśliwości?

Wcale nie! My stworzyliśmy ich z tego, co oni wiedzą.

Lecz nie! Przysięgam na Pana wschodów i zachodów! My przecież posiadamy moc,

Aby zamienić ich na lepszych, i My nie możemy być wyprzedzeni!

Pozwól im więc pogrążać się w pustych słowach i zabawiać, aż napotkają Dzień, który im został obiecany;

Ten Dzień, kiedy oni wyjdą z grobów, pośpiesznie, jak gdyby się spieszyli do kamieni ofiarnych,

Z pokornymi spojrzeniami, okryci poniżeniem! Taki będzie Dzień, który im został obiecany!