Zachmurzył się i odwrócił,

Bo przyszedł do niego niewidomy.

Skąd możesz wiedzieć? może on się oczyści

Albo pomyśli o napomnieniu i to przypomnienie przyniesie mu korzyść.

Jeśli kto jest bogaty,

To ty się nim interesujesz;

A mało się troszczysz o to, iż on się nie oczyszcza.

Lecz od tego, kto przychodzi do ciebie przepełniony gorliwością

I jest pełen bojaźni

- ty się odsuwasz.

Ależ nie! To jest przecież napomnienie;

- I kto zechce; to je sobie przypomni! -

Ono jest na czcigodnych kartach,

Wyniosłych i oczyszczonych

Przez ręce pisarzy,

Szlachetnych, sprawiedliwych.

Niech zginie człowiek! Jakże on jest niewdzięczny!

Z czego On go stworzył?

On go stworzył z kropli spermy i wyznaczył jego los;

następnie uczynił jego drogę łatwą.

Potem On sprowadza jego śmierć i każe pochować go w grobie.

Potem On wskrzesi go, kiedy zechce.

Ależ nie! On nie wypełnia tego, co Bóg mu nakazał.

Niech spojrzy człowiek na swe pożywienie!

Jak wylaliśmy wodę obficie,

Potem spowodowaliśmy popękanie ziemi

I sprawiliśmy, iż wyrosły na niej ziarna,

Winna latorośl i trzcina cukrowa,

Drzewa oliwne i drzewa palmowe,

I ogrody bujnie rosnące,

I owoce, i pastwiska

- to na używanie dla was i dla waszych trzód.

A kiedy przyjdzie huk ogłuszający,

W tym Dniu, kiedy człowiek będzie uciekał od swego brata,

Od swojej matki i od swojego ojca,

Od swojej towarzyszki i od swoich synów

- tego Dnia każdy człowiek będzie zajęty tylko swoją sprawą!

Tego Dnia będą twarze jaśniejące,

Uśmiechnięte i rozradowane.

Tego Dnia będą twarze pokryte pyłem,

Okryte ciemnością.

Ci zaś to niewierni i rozpustnicy.