พวกเขาต่างถามกันถึงเรื่องอะไร ?

(ถาม) ถึงข่าวอันยิ่งใหญ่สำคัญ

ซึ่งเป็นข่าวที่พวกเขาขัดแย้งกันอยู่

เปล่าเลย พวกเขาจะได้รู้

แล้วก็เปล่าเลย พวกเขาจะได้รู้

เรามิได้ทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบดอกหรือ ?

และมิได้ให้เทือกเขาเป็นหลักตรึงไว้ดอกหรือ ?

และเราได้บังเกิดพวกเจ้าให้เป็นคู่ครองกัน

และเราได้ทำให้การนอนของพวกเจ้าเป็นการพักผ่อน

และเราได้ทำให้กลางคืนคล้ายเครื่องปกปิดร่างกาย

และเราได้ทำให้กลางวันเป็นที่แสวงหาเครื่องยังชีพ

และเราได้สร้างไว้เหนือพวกเจ้าสิ่งที่แข็งแรงทั้งเจ็ด (ชั้นฟ้า)

และเราได้ทำให้มีดวงประทีปหนึ่งที่มีแสงสว่างจ้า

และเราได้หลั่งน้ำลงมาอย่างมากมายมากเมฆฝน

เพื่อว่าเราจะให้งอกเงยด้วยน้ำนั้นซึ่งเมล็ดพืช และพืชผัก

และบรรดาเรือกสวนอันหนาแน่น

แท้จริงวันแห่งการตัดสินนั้นเป็นเวลาที่ถูกกำหนดไว้

วันที่แตรจะถูกเป่า แล้วพวกเจ้าก็จะมากันเป็นหมู่ ๆ

และชั้นฟ้าจะถูกเปิดออก แล้วก็จะมีประตูหลายบาน

และเทือกเขาจะถูกให้เคลื่อนออกไปแล้วก็กลายเป็นภาพลวง

แท้จริงนรกญะฮันนัมนั้นเป็นที่สอดส่อง

เป็นที่กลับไปสำหรับบรรดาผู้ละเมิด

พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นเป็นเวลานาน

พวกเขาจะไม่ได้ลิ้มรสความเย็นและเครื่องดื่มใด ๆ ในนรกนั้น

นอกจากน้ำเดือด และน้ำเลือดน้ำหนองเท่านั้น

ทั้งนี้เป็นการตอบแทนอย่างคู่ควร

เพราะพวกเขามิได้หวังว่าจะมีการชำระสอบสวน

และพวกเขาปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของเราอย่างสิ้นเชิง

และทุก ๆ สิ่งนั้นเราได้จารึกมันไว้อย่างครบถ้วนในบันทึก

ดังนั้น พวกเจ้าจงลิ้มรส (การลงโทษ) เถิด เราจะไม่เพิ่มอันใดแก่พวกเจ้านอกจากการทรมานเท่านั้น

แท้จริงสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงนั้น จะได้รับชัยชนะ

เรือกสวนหลากหลายและองุ่น

และบรรดาสาววัยรุ่นที่มีอายุคราวเดียวกัน

และแก้วที่มีเครื่องดื่มเต็มเปี่ยม

ในสวนสวรรค์นั้นพวกเขาจะไม่ได้ยินคำพูดไร้สาระและคำกล่าวเท็จ

ทั้งนี้เป็นการตอบแทนจากพระเจ้าของเจ้าเป็นการประทานให้อย่างพอเพียง

พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง คือพระผู้ทรงกรุณาปรานี พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะกล่าวคำพูดใด ๆ ต่อพระองค์

วันซึ่งญิบริลและมะลาอิกะฮฺจะยืนเป็นแถวเดียวกัน พวกเขาจะไม่พูด นอกจากผู้ที่พระผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตให้แก่เขาและเขาจะพูดแต่สิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น

นั่นคือวันแห่งความจริง ดังนั้นผู้ใดประสงค์ก็ให้เขายึดทางกลับไปสู่พระเจ้าของเขาเถิด

แท้จริงเราได้เตือนพวกเจ้าแล้วถึงการลงโทษอันใกล้ วันที่มนุษย์จะมองไปยังสิ่งที่สองมือของเขาได้ประกอบไว้ และผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า โอ้..ถ้าฉันเป็นฝุ่นดินเสียก็จะดี