Sindhi
Sorah Al-Muddaththir ( The One Enveloped )
Verses Number 56
اي (پاڻتي) ڪپڙي ويڙھڻ وارا مڙس.
کڙو ٿي پوءِ ڊيڄار.
۽ پنھنجي پالڻھار جي وڏائي بيان ڪر.
۽ پنھنجا ڪپڙا پاڪ رک.
۽ پليتي کان پري رھ.
۽ (اھڙو) احسان نه ڪر جو زيادہ عوض گھرين.
۽ پنھنجي پالڻھار (جي حُڪم) لاءِ صبر اختيار ڪر.
پوءِ جڏھن صُور ۾ ڦوڪبو.
تڏھن اُن ڏينھن اوکو وقت ٿيندو.
ڪافرن تي اڻ سکيو (وقت) ھوندو.
مون کي ۽ جنھن کي اڪيلو پيدا ڪيم تنھن کي ڇڏي ڏي.
۽ اُن کي گھڻو مال ڏنم.
۽ (مجلسن ۾) حاضر ٿيڻ وارا پُٽ (به ڏنم).
۽ ان کي پوري طرح وڌايم.
وري (به) لالچ رکندو آھي ته (کيس) وڌيڪ ڏيان.
ائين نه آھي، بيشڪ اُھو اسان جي آيتن سان جھڳڙو ڪندڙ آھي.
جلد اُن کي وڏي سختي سان تڪليف ڏيندس.
بيشڪ اُن دل ۾ سوچ ڪئي ۽ ٺھراءُ ڪيو.
پوءِ لعنت ھجيس شال ڪيئن ٺھراء ڪيائين.
وري به لعنت ھجيس شال ڪيئن ٺھراءُ ڪيائين.
وري (غور ڪري) ڏٺائين.
وري منھن ۾ شور وڌائين ۽ گھنڊ پاتائين.
وري پٺيرو ٿيو ۽ وڏائي ڪيائين.
پوءِ چيائين ته ھي (قرآن) رڳو جادو آھي جو (جادوگرن کان) ھليو اچي ٿو.
ھي (قرآن) رڳو ماڻھوءَ جو ڪلام آھي.
جلد اُن کي دوزخ ۾ وجھندس.
۽ توکي ڪھڙي شيءَ ڄاڻايو ته دوزخ ڇا آھي.
اُھو نڪي ڪجھ (گوشت) رھائي ٿو ۽ نڪي (ھڏا) ڇڏي ٿو.
ماڻھن کي (ساڙي) ڪارو ڪندڙ آھي.
اُن تي اُڻويہ ڄڻا دربان آھن.
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلاَّ مَلائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
↓
↓۽ دوزخ جا دربان رڳو ملائڪ ڪيا اٿون، ۽ سندن ڳاڻيٽو رڳو ڪافرن لاءِ پرک ڪئي اٿون ته ڪتاب وارا يقين ڪن ۽ ايمان وارا پنھنجي ايمان ۾ وڌن ۽ ڪتاب وارا ۽ مؤمن شڪ ۾ نه پون ۽ ته جن جي دلين ۾ (منافقيءَ جي) بيماري آھي سي ۽ ڪافر چون ته ھن مثال ڏيڻ ۾ الله جو ڇا مطلب آھي، اھڙيءَ طرح الله جنھن کي گھري (تنھن کي) ڀلائيندو آھي ۽ جنھن کي گھري (تنھن کي) ھدايت ڪندو آھي، ۽ تنھنجي پالڻھار جا لشڪر اُن کانسواءِ (ٻيو) ڪونه ڄاڻندو آھي، ۽ ھيءَ (دوزخ) سڀ ڪنھن ماڻھوءَ لاءِ رڳو نصيحت آھي.
سچ چوان ٿو چنڊ جو قسم آھي.
۽ رات جو جڏھن پٺ ڦيري.
۽ صبح جو (قسم آھي) جڏھن روشن ٿئي.
ته بيشڪ دوزخ ھڪ وڏين شين مان آھي.
(سڀڪنھن) ماڻھو کي ڊيڄاريندڙ آھي.
اوھان مان انھي لاءِ جيڪو گھري ته (بھشت) لاءِ اڳي وڌي يا (دوزخ ۾) پٺ تي رھي.
سڀڪو جيءُ پنھنجي ڪئي ۾ ڳه پيل آھي.
پر سڄي پاسي وارا (ڇٽل آھن).
(بھشت جي) باغن ۾ ھوندا، گڏجي پڇندا.
ڏوھارين کان.
ته اوھان کي دوزخ ۾ ڪھڙي ڳالھ وڌو.
چوندا ته نڪي نمازين مان ھواسون.
۽ نڪي مسڪينن کي کارائيندا ھواسون.
۽ بڪواتن سان گڏ بڪوات ڪندا ڪندا ھواسون.
۽ بدلي جي ڏينھن کي ڪوڙ ڀانئيندا ھواسون.
تان جو اسان کي موت پھتو.
پوءِ کين پارت ڪندڙن جي پارت نفعو نه ڏيندي.
پوءِ انھن کي ڇا (ٿيو) آھي جو نصيحت کان منھن موڙيندڙ (ٿيا) آھن.
ڄڻ ته اُھي ٽھندڙ گڏھ آھن.
جي شينھن کان ڀڳا ھجن.
بلڪ منجھائن ھر ھڪ مڙس گھرندو آھي ته کيس (آسمان) مان کليل ڪتاب ڏجن.
ائين نه آھي، بلڪ آخرت کان نه ٿا ڊڄن.
سچ آھي ته بيشڪ قرآن ھڪ نصيحت آھي.
پوءِ جيڪو گُھري سو اُن کي پڙھي.
۽ الله جي گھر کانسواءِ (ان کي) ياد ڪري نه سگھندا آھن، (الله) اُھو آھي جنھن کان ڊڄڻ گھرجي ۽ اھو بخشش جو به مالڪ آھي.